Geschiedenis en geografie

Geschiedenis van Râmnicu Vâlcea

De eerste documentaire vermelding dateert van 20 mei 1388, toen Mircea de Oudere aan het klooster van Cozia het bezit bevestigde in Râmnic van een molen, geschonken door Dan I, en een wijngaard, die was geschonken door de jupanul Budu, met het testament van Radu I. De eerste attestatie als stad is van 4 september 1389, toen Mircea de Oudere in een hrisov vermeldde dat het gelegen was in “de stad van de heerschappij … genaamd Râmnic”.

In het centrum van de stad bevinden zich de ruïnes van het hof van Mircea de Oudere, de levende materiële aanwezigheid van de grote prins in deze nederzetting; hier ondertekende hij op 8 januari 1392 het attest van het graafschap Valcea, het eerste graafschap dat werd gedocumenteerd. Vandaag de dag zijn alleen de muren rond het centrale park, Mircea cel Bătrân genoemd ter ere van de prins, nog zichtbaar vanaf het oude en grote fort.

“Jupan Ștefin județ” is de eerste heerser van Râmnic die in documenten wordt vermeld en van wie het eerste zegel van de stad werd bewaard.

Het zegel van de stad dateert uit 1505 en volgens historicus A. Sacerdoțeanu, “een van de oudste stadszegels in Walachije”.

Dat Râmnicu Vâlcea een stad van de landsheren was, blijkt ook uit een document van de heerser van de eerste unie van de Roemeense provincies, Mihai Viteazul, die de stad zo noemde: “de stad van mijn heerschappij in Râmnic”.

Ook Matei Basarab vermeldde dat ik naar de preumbratie over Olt ging in de stad van mijn regering in Râmnic. Tijdens zijn regeerperiode in 1643 werd de eerste papiermolen (fabriek) gebouwd op de molenvijver (die eind jaren 1970 werd drooggelegd) door de edelen van Rudeni.

In Râmnicu Vâlcea werd in 1705 Antim Ivireanul, een van de beste drukkers van die tijd, tot bisschop gewijd met de raad en de wil van de al te verlichte en geleerde heer Constantin Brâncoveanu. Na deze benoeming vond er in de 18e eeuw een rijke culturele activiteit plaats in Râmnic, dankzij de geleerde Antim Ivireanul, die hier een drukkerij vestigde waar verschillende werken in het Roemeens werden gedrukt. De eerste boeken die gedrukt werden waren Tomulul bucuriei en Antologhion.

De historicus Nicolae Iorga noemde Râmnic de hoofdstad van de boekdrukkunst en een hoofdstuk van zijn werk “Ancient Romanian Literature” heet “The Age of Chesarie of Râmnic”.

Er werden nog meer edities gepubliceerd: “Gramatica slavonească” (1755), “Trâmbița românească” (1769), de cyclus “Mineelor” (1776 -1780), de eerste editie van “Observații sau băgări de seamăiras asupra regulelor și orânduelor gramaticii românești” door Ienăchiță Văcărescu (1787) en vele andere.

Geografie

De gemeente Râmnicu Vâlcea ligt aan de rechterkant van de rivier de Olt, in het noordoostelijke deel van Oltenië. Het ligt op een hoogte van 240-260 m. Het wordt omringd door de volgende plaatsen: in het oosten door de gemeenten Budești en Blidari, in het noorden door de gemeenten Bujoreni en Dăești, in het westen door de gemeente Vlădești en de stad Ocnele Mari, en in het zuiden door de stad Băbeni. De geografische ligging bepaalt ook de temperatuur, die bijna altijd warm is, het klimaat is gematigd continentaal.

De stad ligt op de beroemde 45e breedtegraad (45º06’N), halverwege de evenaar en de noordpool. Op dezelfde breedtegraad liggen onder andere: Grenoble (Frankrijk), Bordeaux (Frankrijk), Turijn (Italië), Golf van Venetië (Italië), Belgrado (Servië), Ploiesti (Roemenië), Simferopol, Krim-schiereiland (Oekraïne), Krasnodar (Rusland), Aralmeer (Oezbekistan), Xinjiang Autonome Provincie (China), Mongolië, Hokkaido Eiland (Japan), de grens tussen de staat Montana en de staat Wyoming (S. VS), Lake Michigan (VS), Lake Huron (Canada), staat New York (VS), staat Quebec (Canada).