Klooster Turnu
Klooster Turnu
Aan de voet van de berg Cozia, niet ver van het water van de Olt, rijst het slanke silhouet op van het klooster van de monniken van Turnu, gelegen op 600 m van het treinstation met dezelfde naam. Aan de voet van de Turneanu-heuvel in het Cozia-massief stonden in de loop der tijd vele kloosters, kapellen die in de rotsen waren uitgehouwen en waarvan er vandaag de dag nog enkele bewaard zijn gebleven.
De oude kerk die direct bij de ingang staat, werd in 1676 gebouwd op de plaats van een andere houten kerk, de fundering van de voormalige bisschop van Ramnic, Varlaam, metropoliet van het Roemeense land, die in 1702 overleed. De kerk was een kopie van het klooster van Cozia-Veche en werd herbouwd door Gherasim Timus (1894-1911), maar de oude kerk werd in 1932 door vlammen verwoest. Alleen het huis van Gherasim Timus en de kapellen in de vallei ontsnapten aan het vuur. Het hele ensemble werd herbouwd in 1933.
| Werkrooster: | |
|---|---|
| Maandag – Zondag | Non-stop |
Deze kleinere kerk is gewijd aan “De Ingang in de Kerk van Onze-Lieve-Vrouw”. Er omheen staan verschillende stenen kapellen en twee grotten waar de kluizenaars zich afzonderden van de wereld.
De nieuwe kerk, ook wel de Grote Kerk genoemd, werd gebouwd tussen 1897 en 1901, door Gherasim Timus zelf, en was gewijd aan “De Transfiguratie”. Het heeft een vierkante vorm, met twee niveaus, de begane grond en de eerste verdieping, waarbij elk niveau een kerk is waar de dienst apart wordt gehouden, door een andere priester. Het heeft een centrale koepel, met toegang via de recent gebouwde buitentrap aan de zuidgevel vanaf het nabijgelegen meer.
Tussen 1935 en 1938 werden er kapellen met twee verdiepingen gebouwd en werd het hele complex gerenoveerd. Tot 1939 was hier een school voor kerkzangers gevestigd. De dorpelingen hier leiden een sober leven en eten geen vlees.
In de buurt van deze oude kloosternederzetting bevinden zich vandaag de dag nog enkele beroemde historische overblijfselen zoals: het Romeinse castrum “Arutela”, de stenen rots genaamd “Tafel van Trajanus” en de thermale baden van Bivolari – op de linkeroever van de Olt.
Met dank aan Vâlcea Turistica voor toestemming om de foto’s en informatie te gebruiken.
